Jednym z celów gospodarki leśnej w Nadleśnictwie Antonin jest podwyższenie jakości i odporności lasów oraz produkcja najwyższej jakości surowca drzewnego.

Dbałość o realizację tych celów zaczyna się już na etapie zakładania upraw leśnych z sadzonek wyhodowanych z nasion zebranych z najlepszych drzew i drzewostanów. Sadzonki produkowane są we własnej szkółce „Świeca” na łącznej powierzchni produkcyjnej 5,45 ha. Rocznie produkuje się około 2 mln sadzonek, a nadmiary sprzedaje się prywatnym właścicielom lasów oraz innym nadleśnictwom. Szkółka leśna zaopatruje w materiał sadzeniowy na coroczną wiosenną akcję odnowieniową. Podstawowym gatunkiem wprowadzanym na uprawy leśne jest sosna zwyczajna, z uwagi na występowanie na terenie naszego nadleśnictwa optymalnych siedlisk dla tego gatunku. Inne to: brzoza brodawkowata, świerk pospolity, dęby rodzime, buk zwyczajny, olsza czarna oraz gatunki tzw. biocenotyczne, użyźniające siedliska czyli: grab zwyczajny, lipa drobnolistna, klony, jesion wyniosły, wiązy. W ostatnich latach wprowadza się również wiele gatunków owocodajnych i miododajnych, aby poprawić warunki bytowania ptaków i owadów żywiących się tym pokarmem. Tym samym zwiększa się bioróżnorodność danego obszaru lasu.

Leśnicy ułatwiają naturalną wymianę pokoleń roślinności leśnej poprzez odpowiednie zabiegi:

1. Obserwując procesy zachodzące w naturze leśnicy wiedzą, kiedy rozpocząć cięcia starego drzewostanu, aby ułatwić rozwój i wzrost nowego pokolenia. Można stwierdzić, że leśnicy pomagają przyrodzie, przyspieszają nieco proces zastępowania starego pokolenia nowym. Stopniowo w miejsce starych drzew pojawiają się nowe siewki lub sadzonki. W naszym nadleśnictwie sporą część upraw stanowią samosiewy. Aby ułatwić ten samoistny proces spulchnia się ziemię pod przyszłym drzewostanem przed okresem spodziewanego obsiewu. Resztę powierzchni, z których wycięto stary las odnawia się sztucznie, w ciągu maksymalnie 5 lat.

2. W pierwszych latach istnienia uprawy podstawowe zabiegi hodowlano – ochronne to niszczenie chwastów i ochrona drzewek przed zgryzaniem przez zwierzynę. W miarę potrzeb przerzedza się młody drzewostan. Unika się w ten sposób niepotrzebnej konkurencji pomiędzy poszczególnymi sadzonkami o wodę i światło. Wzmacnia to pozostające drzewka i przyspiesza ich wzrost.

3. W fazie młodnika (około 10-25 lat), kontynuuje się zabiegi pielęgnacyjne, polegające na usuwaniu drzew chorych, osłabionych i przeszkadzających.

4. W kilkudziesięcioletnich drzewostanach prowadzi się tzw. trzebieże wczesne i późne. Polega to na tym, że wybiera się osobniki, które mają stanowić trzon drzewostanu już do końca jego istnienia i wycina się drzewa, które mają negatywny wpływ na ich wzrost i rozwój.